Адами ресурстарды басқару соңғы он жылдықта танымал болды және қазіргі уақытта көптеген шағын және ірі кәсіпорындардың ажырамас бөлігі болып табылады. Мұндай танымалдылықтың себептерінің бірі адам ресурстарын басқару ұйымның бәсекеге қабілеттілігінің көзі болып табылатындығын және тұтастай ұйымдастырушылық қызметке оң әсерін тигізетін болжам болып табылады. Бұл мақалада адам ресурстарын басқару практикасы мен қызметкерлер мен компаниялардың тиімді жұмыс істеуі арасындағы қарым — қатынас зерттеледі. Адам ресурстарды басқару саласындағы теориялық, практикалық және тұжырымдамалық алғышарттарды әдебиетпен тереңдету терең зерттелді және талданды. Мынадай қорытындылар жасалды: а) барлық компаниялар қолданатын «ең жақсы тәжірибелер» ұғымы жоқ; б) осы және / немесе басқа тәжірибелерді интеграциялау ұйымның нақты факторларына негізделуі тиіс
Түйін сөздер: Адам ресурстарын басқару, Қызметкерлердің тиімділігі, Ұйымдастырушылық іс — әрекеттер, Қорға бағытталған көзқарас, Әлеуметтік айырмашылық теориясы, АМО теориясы.
Human Resource Management (HRM) hasbeen very popular over the past decades, and currently it is a common characteristic for many small and large companies. One of the reasons for this popularity is the assumption that HRM is a source for competitive advantage and will influence the organisational results and performance in a positive direction. This article explores the link between HR practices, employee outcomes and organizational performance. Literature regarding theoretical, conceptual and contextual background in the field of HRM was deeply explored and analyzed. It is concluded that there is no set of universally accepted ‘best practices’ that organizations adopt, instead there are bundles of ‘best practices’ that successful firms tend to integrate in their organizational strategies. However, adoption of ‘best practices’ should be done taking into account contextual factors of the organization.
Kewwords: High Performance Work practices, Employee Outcomes, Organizational Outcomes, Resource-Based View, Social Exchange theory, AMO theory.
Управление человеческими ресурсами приобрело большую популярность на протяжении последних десятилетий и в настоящее время является неотъемлемой частью многих малых и крупных предприятий. Одной из причин такой популярности является предположение о том, что управление человеческими ресурсами является источником конкурентоспособности организации, а также положительно влияет на организационную деятельность в целом. В данной статье исследуется связь между практиками управления человеческих ресурсов и эффективной деятельность сотрудников и компании. Литература, касающаяся теоретических, практических и концептуальных предпосылок в области управления человеческими ресурсами, была глубоко изучена и проанализирована. Были сделаны следующие выводы: а) не существует понятия «лучшие практики», которые применяются всеми компаниями, б) интеграция той и/или иной практики должна базироваться на специфических факторах организации.
ключевые слова: управление человеческими ресурсами, эффективность деятельности сотрудников, организационная деятельность, ресурсо-ориентированный взгляд, теория Социально- го обмена, теория АМО.
